Terapia pedagogiczna
Termin rewalidacja oznacza przywrócenie człowiekowi możliwie pełnej sprawności. Rewalidacja to proces terapeutyczny i wychowawczy, którego celem jest usprawnianie zaburzonych funkcji w sferze poznawczej, emocjonalno-motywacyjnej, fizycznej i społecznej.
Główne obszary funkcjonowania dziecka, które można usprawniać w procesie rewalidacji
- percepcja i pamięć wzrokowa,
- koordynacja wzrokowo-ruchowa,
- percepcja i pamięć słuchowa,
- koordynacja słuchowo-ruchowa,
- mowa i myślenie,
- orientacja zmysłowa, przestrzenna i kierunkowa,
- motoryka duża i mała,
- uwaga i koncentracja,
- pamięć,
- samoobsługa,
- kompetencje społeczne.
Rozwijając wyżej wymienione obszary sięgam po różne techniki terapeutyczne, w zależności od aktualnych potrzeb i możliwości rozwojowych swoich podopiecznych. Dobór metod i środków jest ściśle zindywidualizowany, ponieważ każde dziecko posiada różne potrzeby rozwojowe.
Dla kogo rewalidacja?
Z tego typu zajęć z pewnością skorzystają dzieci, które maja trudności m. in.:
- ze wskazywaniem szczegółów w otoczeniu i na obrazkach,
- ze wskazywaniem różnic,
- dostrzeganiem zmian w otoczeniu,
- zapamiętywaniem prostych wzorów i ciągów rytmicznych,
- układaniem puzzli i obrazka podzielonego na fragmenty,
- z rozróżnianiem liter, cyfr, odróżnianiem znaków podobnych,
- z mieszczeniem się w konturach podczas kolorowania,
- ze zmieszczeniem liter w liniaturze,
- ze zwiększoną męczliwością podczas pisania i czytania,
- z obniżoną koncentracją uwagi,
- z czytaniem ze zrozumieniem,
- z rozumieniem komunikatów słownych,
- z opóźnioną reakcją na polecenia i komunikaty słowne,
- z wypełnianiem poleceń według instrukcji słownych,
- z zapamiętywaniem treści przeczytanego/wysłuchanego tekstu, bajki, obejrzanego filmu itp.,
- z wykonywaniem czynności samoobsługowych (ubieranie się, zapinanie guzików, zakładanie bytów, wiązanie sznurówek, utrzymywanie porządku w miejscu pracy, w piórniku, pakowanie książek do plecaka itp.),
- z odpowiadaniem na pytania związane z określonym tematem,
- z myśleniem przyczynowo – skutkowym,
- z odróżnianiem kierunków i poczuciem przestrzeni (prawa – lewa, góra – dół, przód – tył, daleko – blisko),
- z rozumieniem i wskazywaniem przeciwieństw,
- ze wzmożonym napięciem podczas pisania i innych czynności grafomotorycznych,
- z obniżonym poziomem graficznym pisma i rysunku,
- z obniżoną precyzją ruchu (trafianiem łyżeczką do szklanki, nawlekaniem koralików, zapinaniem guzików, rysowaniem po śladzie, wychodzeniem poza linie itp.),
- z uczeniem się na pamięć wierszyków, tekstów piosenek, itp.,
- z nawiązywaniem i utrzymywaniem prawidłowych relacji z społecznych,
- z rozpoznawaniem i nazywaniem emocji,
- z odpowiednim zachowaniem się w różnych sytuacjach życia codziennego i in.
Warte zaznaczenia jest to, iż zajęcia rewalidacji mogą okazać się pomocne dzieciom, które najprościej rzecz ujmując mają trudności w nauce szkolnej, doświadczają szkolnych niepowodzeń, niechętnie chodzą do szkoły, uczą się i odrabiają zadania domowe. Być może jedną z przyczyn ich trudności jest zaburzone funkcjonowanie któregoś z obszarów wymienionych wcześniej, np. uwaga i pamięć słuchowa. W procesie terapii może okazać się, iż usprawnienie funkcji danego obszaru przyczyni się do lepszego funkcjonowania dziecka zarówno w szkole, jak i w życiu codziennym.
Opracowanie: Marta Lelonek